|
محمد صادق (محي الدين) حائري شيرازي در اسفند سال 1315 در شيراز در خانواده اي اصيل و روحاني كه به تعبير وي « رغبتشان الي ا... بود » به دنيا آمد . پدرش آيت ا... عبد الحسين حائري ، مجتهد زاهد و عارفي بود كه جز به ضرورت سخن نمي گفت و مادرش بانويي مسلمان ، پارسا و دين باروري بود كه در دوران منع حجاب و رضاخاني ، نزديك به 25 سال به اعتراض در خانه نشست .
آيت ا... حائري تحصيلات كلاسيك خود را تا اخذ ديپلم رياضي در شيراز طي كرد و در سال تحصيلي 35-34 به قصد شركت در كنكور و ورود به دانشگاه به تهران آمد . اما مأموران رژيم پهلوي ، وي را عليرغم داشتن همه شرايط براي ورود به دانشگاه به دليل مسائل سياسي از تحصيل در دانشگاه باز داشتند. او از آن پس ، به خاطر درك وجود جوهر استقلال در روحانيت و نظام طلبگي (سال 1335) به تحصيل علوم حوزوي رو آورد.
پس از انقلاب جلسات درس منظمي را براي دانشجويان پيرو خط امام و دفتر تحكيم وحدت در محل لانه جاسوس اداره نمود و به دفاع از مباني نظام پرداخت كه كتاب ولايت فقيه حاصل اين جلسات ميباشد.
ايشان در دوره اول مجلس شوراي اسلامي به عنوان نماينده اول شيراز به اين مجلس راه يافت و رياست كميسيون اصل 90 را به عهده گرفت .
پس از شهادت شهيد محراب حضرت آيت ا... دستغيب در 20 آذر 1360 از جانب امام به امامت جمعه شيراز منصوب گرديد.
ايشان در دوره اول و دوم خبرگان رهبري به نمايندگي از مردم فارس به مجلس خبرگان راه يافت و پس از فوت امام راحل به عنوان اولين مخالف شورايي شدن رهبري سخنان مؤثري را در اين مجلس ايراد نمود. كه در نهايت به انتخاب مقام معظم رهبري منجر گرديد.
|