(عبری: אש גלות، آرامی:ריש גלותא، به معنای رئیس آوارگان) به رهبر یهودیان در بابل بعد از کشته شدن شاه ژکونیا و نابودی معبد دوم و به اسارت گرفته شدن یهودیان اطلاق میشد.