حسین زُمرشیدی (۵ فروردین ۱۳۱۸ مشهد) معمار سنتیکار برتر ایرانی است.
وی در نوجوانی زیر دست پدرش «حاج محمد معمار» که از معماران زبردست و بهنام مشهد بود کار میکرد. همچنین بنایی نیز میکرد و تا پایان دبیرستان در همانجا درس میخواند.
زمرشیدی در معماری و کاشیکاری آرامگاه خواجه ربیع، گنبد سبز مشهد، آرامگاه امامزاده محروق نیشابور و آرامگاه شیخ احمد جامی تربت جام نقش داشت.
وی در تهران در آزمون استادکاری هنرستان صنعتی تهران (ایران و آلمان) پذیرفته شد و همزمان در رشتهٔ ساختمان درس خواند. سال ۱۳۵۰ به آلمان رفت و در رشتهٔ ساختمان و تربیت دبیر فنی دانشآموخته شد.
او هماکنون عضو فرهنگستان هنر و هیئت علمی دانشگاه شهید رجایی است
استاد حسين زمرشيدی به عنوان عضو ثابت گروه معماری فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران، در سال 1381 از سوی ستاد بنیاد چهرههای ماندگار، به عنوان «چهره ماندگار در عرصه معماری سنتی کشور» برگزیده شد.
ايشان در مهرماه 1383، از ریاست محترم جمهور، نشان درجه سه دانش دريافت كرد و در سال 1387 به عنوان پدیدآورنده هنرهای قدسی و الهی معماری اسلامی برای قرآن کریم، از طرف ریاست محترم جمهوری ایران به عنوان خادم برگزیده قرآن کریم مورد تجلیل و تقدیر قرار گرفت.